Bij assetmanagement leiden risico’s die te hoog zijn tot het nemen van maatregelen om die risico’s te verkleinen tot een aanvaardbaar niveau. Welke risico’s zoal kunnen optreden kan worden weergegeven in een zogenaamde risicoketen. In deze keten worden oorzaken, risico’s en gevolgen met elkaar verbonden.
Risicoketen
In de kern bevat een risicoketen vier grootheden: Oorzaak > Asset > Faalwijze > Gevolg. Door vanuit dit vertrekpunt te redeneren kan gewerkt worden met Bow-Tie analyses. Een oorzaak gevolg diagram wat je kunt gebruiken voor het modelleren van risico’s. Zo breng je het ontstaan van een risico in beeld en wat de consequenties zijn als dat risico manifest wordt. Niet toevallig vind je dezelfde grootheden terug in het risicoregister wat je op deze site kunt downloaden. De risicoketen is niet alleen een hulpmiddel om risico’s in een organisatie te identificeren, maar ook om oorzaken en gevolgen in beeld te brengen. Deze gevolgen hebben altijd een link met de bedrijfswaarden van jouw organisatie. Deze staan in het SAMP en in de bedrijfswaardenmatrix.
maatschappelijke risicoketen
Wanneer je de gebeurtenissen in de wereld een beetje volgt vallen we als maatschappij van de ene “crisis” in de andere. Het zijn er zoveel dat je misschien wel mag spreken van een systeemcrisis. De maatregelen die daartegen genomen worden zijn niet altijd even transparant. Al helemaal niet wanneer je nadenkt over het risico dat erdoor wordt weggenomen.
De diverse crisissen gecombineerd met een blik op algehele achteruitgang levert een interessante maatschappelijke risicoketen op. Daarbij niet uitgegaan van assets, maar van propriëteiten. Onder een propriëteit zitten meerdere soorten assets en/of fenomenen verstopt. De gevolgen zijn gebaseerd op de maatschappelijke waarden die in alle eerdere artikelen zijn gebruikt.
Achteruitgang, leidt bijna altijd tot ontwrichting. Waarom gaan we er dan mee door?
Maatschappelijke risicoketen op basis van de faalwijze “achteruitgang”
Er is een nieuwe versie Assetmanagement NU te downloaden. Deze 3e versie, aangeduid als Assetmanagement NU!!! is aangevuld met nieuwe artikelen waarin maatschappelijke uitdagingen worden gecombineerd met assetmanagement principes.
Door de maatschappelijke uitdagingen te bekijken vanuit een waardenstelsel worden interessante inzichten opgedaan. Daarmee helpt het 1e deel in dit e-book om de context van assetmanagement goed te begrijpen.
Het tweede deel is een verzameling van tien aanjagers van assetmanagement. Deze zijn gedurende 10 weken na het uitbreken van Corona in Nederland geschreven. Het zijn meer do’s dan dont’s om assetmanagement letterlijk op gang te brengen in een organisatie.
STREKKING
In 1945 is het Bulletin of the Atomic Scientists opgericht door wetenschappers van de Universiteit van Chicago. Twee jaar nadat ze hadden meegewerkt aan de ontwikkeling van de eerste atoomwapens in het Manhattan-project, creëerde ze de Doomsday Clock. Deze stond symbool om bedreigingen voor de mensheid en de planeet over te brengen. De beslissing om de minutenwijzer van de Doomsday Clock te verplaatsen (of te laten staan) wordt elk jaar genomen door de Science and Security Board van het Bulletin in overleg met zijn Board of Sponsors, waaronder 13 Nobelprijs-winnaars.
De klok is een universeel erkende indicator geworden van de kwetsbaarheid van de wereld voor rampen als gevolg van kernwapens, klimaatverandering en ontwrichtende technologieën in andere domeinen.
Sinds 23 januari 2024 is het 90 seconden voor twaalf.
De uitdagingen waar we als mensheid voor staan zijn groot. Organisaties die assetmanagement willen invoeren hebben ook met uitdagingen te maken. Van een andere orde weliswaar. Echter, de principes van assetmanagement zijn misschien ook wel heel goed toepasbaar op de grotere uitdagingen.
Een aantal gedachten experimenten die assetmanagement principes projecteren op maatschappelijke thema’s geven hier deels een antwoord op. Bovendien zorgt het er voor dat de context van assetmanagement goed begrepen kan worden. Samen met tien aanjagers om assetmanagement in te voeren geeft dit e-book voldoende houvast om de start van assetmanagement handen en voeten te geven in een organisatie.
Bijna alle informatie is terug te lezen in artikelen en pagina’s op deze website. Maar opnieuw gebundeld als handzaam e-book: Assetmanagement NU!!!
Bestaanszekerheid is een belangrijk thema voor de verkiezingen. Maar oude wijn in nieuwe zakken zal de bestaansonzekerheid juist vergroten. Een eenvoudig risicomodel van het begrip bestaansonzekerheid laat dat snel zien.
Een dergelijke modellering gebruikt een assetmanager om maatregelen te bedenken die een onacceptabel risico verlagen. Daarom bestaansonzekerheid als model. Links de oorzaken, rechts de gevolgen en aan welke (maatschappelijke) waarden dat raakt. Er is misschien maar één oplossing: naar binnen keren.
Oorzaak – gevolg risicodiagram
Gevolgen
De gevolgen van bestaansonzekerheid zijn het meest eenvoudig toe te lichten. Het wordt snel duidelijk dat bestaansonzekerheid een maatschappij kan ontwrichten. Bestaanszekerheid en ~onzekerheid gaan in essentie over een inwendig oordeel van er toedoen en er niet toedoen. Dit zijn polariserende oordelen die we uiteindelijk dagelijks terugzien in het nieuws, ons gedrag en onze (politieke) keuzes. De uiting van bestaansonzekerheid is wantrouwen.
De uitdaging waar de maatschappij voor staat is het keren van de trend van groeiende bestaansonzekerheid, om zo de basis voor vertrouwen en een florerende samenleving te versterken. In het model zien we een dominante donkerrode lijn die leidt tot welzijnsproblemen door extreem nadelige gevolgen voor de gezondheid (mentaal en fysiek). De gevolgen zijn zo verweven met elkaar dat bestaansonzekerheid altijd leidt tot een aantasting van alle zes “maatschappelijke waarden,” in het bijzonder welzijn en welvaart.
Oorzaken
In het model zijn vijf grondoorzaken weergegeven. Toegenomen welvaart in de 20e eeuw, marktwerking, verzorgingsstaat, (etnische) achtergrond en politieke keuzes (de dominante lijn).
Dat er onvrede heerst bij inwoners in Nederland heeft voor een belangrijk deel te maken met een ongelijke start en kansen voor mensen. Niet enkel discriminerende en racistische blinde vlekken als: afkomst, seksuele voorkeur, uiterlijk, handicap, geloof, naam, etc. zijn beperkende factoren voor gelijke kansen. Ook opgroeien in een gezin met een hoge mate van bestaansonzekerheid leidt vaker tot ontwikkelingsachterstand, slechte schoolprestaties, gedragsproblemen en een constant alert stresssysteem wat onherroepelijk leidt tot gezondheidsproblemen.
De verzorgingsstaat is een liberaal en progressief beginsel van gelijke kansen en heeft ons veel gebracht. Het heeft tot de jaren 80 geleid tot vermindering van ongelijkheid in bijvoorbeeld inkomen, beter onderwijs en rechtsgelijkheid. Echter heeft de invoering ook geleid tot het instandhouden van oude macht- en politieke structuren en heeft het nieuwe ongelijkheden voortgebracht. Dit zien we terug in arbeidsmogelijkheden, toegang tot diensten, benutting van rechten en verwaarlozing van plichten zoals het betalen van belasting. Het is ironisch om te constateren dat veel maatschappelijke onrust en protest is terug te voeren op deze macht- en politieke structuren. Dat geeft te denken voor de komende verkiezingen waar vooral veel oude wijn in nieuwe zakken wordt geschonken door traditionele partijen.
Een assetmanager maakt (rationele) keuzes die erkende risico’s moeten verlagen. Een oorzaak-gevolg diagram zoals hierboven is een hulpmiddel om de juiste maatregel te kiezen. De verwevenheid is echter zo groot en de dominante lijn zo zichtbaar dat ook hier Einsteins quote van toepassing is:
“waanzin is telkens hetzelfde doen maar een andere uitkomst verwachten.”
Er is dus iets anders nodig.
Voorbij de angst
De maatschappij en hoe deze functioneert is systemisch ziek en maakt mensen ziek. Economische groei vertaalt in systemen en cijfers zijn belangrijker geworden dan mensen. Een systeem dat draait om geld, rendement en efficiency, is een systeem dat draait op de angst voor tekort. Willen we dit systeem veranderen dan valt er heel wat te overwinnen. Niet in de minste plaats onze eigen overtuigingen. Daar zijn zeer moedige beslissingen voor nodig. Beslissingen die voorbijgaan aan de angst voor verlies in geld, verlies in aanzien, schaamte, etc.
Onze maatschappij heeft een verlangen van vooruitgang en groei. Paradoxaal genoeg houdt de bijbehorende angst ons in een lage staat van bewustzijn. Dit fenomeen wordt beschreven door Dr. David R. Hawkins in zijn boek Power vs Force waarvan de eerste uitgave verscheen in 1995.
Bewustzijn
Hij geeft aan de hand van een schaalverdeling de mate van bewustzijn weer van een individu (een zogenaamd trillingsniveau) en welke emotie daarbij hoort. Hoe hoger op de schaal, hoe meer bewustzijn en hoe hoger de trilling.
De mate van bewustzijn, geïnspireerd op het werk van David Hawkins
De wijze waarop de maatschappij is ingericht en wordt bestuurd draagt maximaal bij aan het verlagen van het trillingsniveau van het collectief. Hawkins kwam na onderzoek tot de conclusie dat c.a. 85 procent van de mensheid een trillingsniveau heeft lager dan 200. Wat niet vreemd is, omdat dit het niveau is wat maatschappelijk is gecreëerd.
Hoopgevend is dat er een tijd lijkt aangebroken waarin meer en meer mensen zich realiseren dat ze binnen deze maatschappij niet meer kunnen bijdragen zoals ze dat graag zouden willen. Er lijkt een hausse aan burn-out patiënten en er zijn (life)-coaches in overvloed. Het trillingsniveau maakt mensen letterlijk ziek. Vanuit deze staat van zijn ontstaat ook de wil om te groeien en om in de eigen kracht te staan. Dat doen wat zin geeft en aansluit bij de waarden van het individu. Met vallen en opstaan het terugnemen van de eigen autonomie.
Leiders van de toekomst
De schaalverdeling in de figuur kent een logaritmische schaal. Wat inhoudt dat een kleine stijging van bewustzijn een onevenredige sterke invloed heeft op de omgeving en anderen. Iemand met een zeer hoog niveau van bewustzijn kan daarmee miljoenen mensen met een lager bewustzijn compenseren. Iedereen met het privilege zich persoonlijke ontwikkeling te kunnen veroorloven heeft daarmee een verantwoordelijkheid het niveau van bewustzijn van de mensheid te verhogen om samen te groeien. Niet vanuit een economisch drive, maar vanuit een spirituele. En niet enkel vanuit licht en liefde, maar vooral door schaduwwerk ofwel innerlijk werk.
De mensen die dat durven zijn de leiders van de toekomst. Enkel zij zullen in staat zijn vanuit hun bewustzijn de bestaansonzekerheid te beteugelen.
