2022

Het nieuwe jaar is net begonnen en graag maak ik van de gelegenheid gebruik je deelgenoot te maken van een terugblik op het afgelopen jaar en een blik vooruit naar 2022. En natuurlijk om je te bedanken voor jouw aandeel in dat geheel. Misschien was dit een groot of een heel klein aandeel. In alle gevallen kan het de start van een ontwikkeling zijn geweest. Dus vanuit mijn hart, dankjewel voor jouw: feedback, opdracht, inzicht, verhaal, opmerking, glimlach, samenwerking, kritiek, like op LinkedIn, verrassing, support, traan, openheid of echtheid.

waardering

2021 startte voortvarend en bijna een jaar geleden met een gebroken heup. Warm waren de vele lieve berichten en cadeaus die ik ontving. De enorme waardering die ik voelde raakte mij diep. Wat mij ook iets vertelde over de eigen langjarige ontwikkeling van zelfwaardering.

Het afgelopen jaar was ook een voortzetting van opdrachten bij bestaande klanten en natuurlijk ook nieuwe klanten. Zo heb ik wederom weer assetmanagement trainingen mogen verzorgen voor Waternet en Vitens. Zowel online als offline. Ook Waterschap Vallei en Veluwe wilde een aantal trainingen door mij laten verzorgen. Ik ben gestopt met tellen hoeveel enthousiaste deelnemers ik inmiddels heb mogen trainen. Voor mij verveeld het nooit. Iedere training is weer uniek door de deelnemers en hun vragen en inzichten. Het liefst zou ik alle waterschappen en drinkwaterbedrijven trainen. Maar hoewel mijn trainingen – zonder bescheidenheid – steengoed zijn en hoog worden gewaardeerd, van marketing heb ik weinig kaas gegeten. Ik moet het hebben van mond op mond reclame, uitgesproken waarderingen en van warme contacten.

voornemen

Daar heb ik overigens in 2021 wel wat laten liggen. Aandacht houden voor alle contacten. Werk en een forse verbouwing hebben veel aandacht gevraagd. En als ik dit zo opschrijf denk ik aan een passage uit het beroemde gedicht van Eugeen Laridon:

“Vrienden zijn als bomen: ze wachten tot je nog eens langs komt en ze zijn onverstoorbaar als je wegblijft. Ook na maanden afwezigheid kan je de draad weer opnemen omdat ondertussen niets werd afgebroken.”

Het is geen excuus. Wel een voornemen voor 2022 om de juiste aandacht te houden voor mijn netwerk en voor jou.

diversiteit

In 2021 heb ik (meerdere) opdrachten mogen doen voor LEF, waterschap Vallei en Veluwe, waterschap Drents Overijsselse Delta i.o.v. Kristal Compagnie, Waternet, Welkom (met diverse FACgenoten), Vitens, CROW, Rijkswaterstaat en voor Nathan de Groot. In 2022 lopen enkele opdrachten nog door of worden wederom vernieuwd. Trainingen zal ik blijven geven. Wat ook heel leuk is, is de begeleiding van een superteam van Rijkswaterstaat dat zowel een teamontwikkeling als een professionele assetmanagement ontwikkeling doormaakt.

Voor Waternet voer ik een gave opdracht uit als procesbegeleider, inhoudelijk deskundige en adviseur met een zekere bestuurlijke sensitiviteit. In korte tijd dient er heel veel werk verzet te worden in samenwerking met 40-50 medewerkers uit verschillende disciplines.

Start van de opdracht voor Waternet

In januari staan er ook nog een tweetal bijeenkomsten ingepland voor het ontwerpen en begeleiden van sessies over het SPP van Rijkswaterstaat. Kortom, diversiteit genoeg. Zowel het afgelopen jaar als de vooruitzichten voor komend jaar.

licht

2021 was net als 2020 een jaar met persoonlijke en maatschappelijk donkere momenten. Persoonlijk omdat er meerdere mensen waarmee ik in het verleden heb mogen samenwerken of nog dichterbij zijn overleden als gevolg van ziekte of onverwacht. Maatschappelijk omdat het debat verruwde en de polarisatie nog grotesker werd. Een jaar waarin het ondenkbare werkelijkheid werd of waarvan de signalen op groen staan voor 2022. Met angst als stevig fundament ter ondersteuning. Het komend jaar voorzie ik als een jaar waarin onze echte karakters zich laten zien. Ik geloof dat het behouden van integriteit voor mijn eigen waarden en drijfveren in het leven, de enige manier is om licht te schijnen op deze donkerte.

Ik wens jou een geweldig 2022 toe. Een jaar met voorspoed, liefde, kracht en heel veel licht. Misschien gaan we samenwerken of helpen we elkaar verder. Misschien verliezen we elkaar uit het oog om elkaar later opnieuw te vinden. Dankjewel voor het afgelopen jaar en tot ziens in het komende.

Tien aanjagers: rollenspel

Assetmanagement inrichten in een organisatie is leuk en uitdagend. Welke uitdagingen lopen organisaties zoal tegenaan? Deze week de 2e aanjager, het rollenspel.

rollenspel

Assetmanagement gaat over keuzes maken. Om tot die keuzes te komen zijn er verschillende processen die doorlopen worden. Deels ondersteund door tools en deels door afspraken. Assetmanagement kan heel klein zijn, maar ook heel groot. Dat is afhankelijk van wat een organisatie wel en niet wil scharen onder de assetmanagement processen.

Onduidelijkheid

Een beetje assetmanagement organisatie onderscheidt drie rollen met elk hun eigen verantwoordelijkheden. Dit zijn de asset eigenaar, asset manager en de service provider (dienstverlener). Veel organisaties die aan de slag willen met assetmanagement hebben deze rollen niet belegd en daarmee is meteen een onduidelijkheid gecreëerd. Meestal wordt juist de strategische rol (asset eigenaar) onvoldoende opgepakt. Dit gat wordt opgevuld door medewerkers met een tactisch rol of taak (asset manager) maar deze loopt tegen de grenzen van bevoegdheid aan. Daarmee wordt assetmanagement een werkwijze die adviseurs assetmanagement graag willen adopteren, maar de mogelijkheden ontbreekt ze echter om dit volledig te doen. Besluiten over welke investeringen nodig zijn gaat dan nog altijd op eenzelfde manier als voorheen.

Bovendien zijn deze besluiten niet (aantoonbaar) in lijn en geprioriteerd met wat de organisatie echt belangrijk vindt. Dit kan heel lang worden volgehouden. Soms jaren. Wat ontbreekt is een duidelijk kader voor afweging (bedrijfswaardenmodel) en leiderschap.

Onduidelijkheid zorgt voor valse verantwoordelijkheid, doordat er een hiërarchie wordt gecreëerd tussen rollen. Een hiërarchie in functies is te begrijpen, maar in rollen? Het is niet voor het eerst dat operationele medewerkers (service provider) zich niet serieus genomen voelen, ondanks de vaak vele jaren ervaring. Is dat een afwezigheid van aandacht?

Belangrijk is dus de afspraak over wat de primaire focus is van de drie rollen. Als aanjager faciliteer ik bij opdrachtgevers regelmatig een rollenmatrix die ze zelf compleet moeten maken én doorleven. Het mooie is dat er zoveel duidelijkheid optreedt dat het rollenspel in de dagen erna begint met het juiste gesprek op het juiste niveau.

Rollenmatrix compleet maken
Compleet maken van de rollenmatrix (foto Eric Voost; Waternet)
Focus

De primaire focus van de asset eigenaar is de juiste richting aangeven. Rekening houdend met de verwachtingen van de belanghebbenden van de organisatie.

Voor de asset manager zou de primaire focus moeten liggen op de goede dingen doen. De asset manager bepaalt “wat” de organisatie moet doen.

De service provider bepaalt het “hoe” en de primaire focus is om dit zo slim mogelijk doen.

Dat de asset eigenaar de richting aangeeft, betekent ook dat de eigenaar aangeeft welke prestaties worden verlangd en welk risiconiveau nog acceptabel is voor de omgeving waarin de asset eigenaar zich bevindt.

Omdat de “wat” vraag enkel beantwoord kan worden aan de hand van risico’s en kansen, is het risicomanagement een typische verantwoordelijkheid van de asset manager. Daar heeft hij hulp bij nodig. Enerzijds van de service provider (technische aspecten) maar zeker ook van die mensen die de omgeving kennen. Vanuit de risico’s worden nieuwe mitigerende maatregelen bedacht. De service provider zorgt voor de juiste uitvoering van de maatregelen. De verzamelde informatie is weer van belang voor het in kaart brengen van de risico’s.

Asset manager en service provider kunnen dus niet zonder elkaar. Daarbij is niet gezegd dat deze rollen bij slechts één partij zijn onder gebracht. Vaak zijn er meerdere service providers, net zoals er meerdere asset managers kunnen zijn. De asset eigenaar staat op zich. Er is er maar een die de richting bepaald!

En diegene die de richting bepaalt, bepaalt ook het beschikbare budget. In het ideale geval aan de service provider. Dit zorgt ervoor dat de rolverdeling duidelijk blijft, er geen afhankelijkheid en geen valse verantwoordelijkheid ontstaat.

Tien aanjagers voor assetmanagement

Assetmanagement inrichten in een organisatie is leuk en uitdagend. Welke uitdagingen lopen organisaties zoal tegenaan? De komende weken beschrijf ik tien aanjagers om assetmanagement in de eigen organisatie werkbaar te krijgen. Mijn aanjagers zijn in willekeurige volgorde:

Aandacht

Misschien is aandacht wel de meest belangrijke aanjager om assetmanagement (of iets anders) werkbaar te maken in de eigen organisatie. Je moet natuurlijk aandacht hebben voor alles wat je doet om assetmanagement binnen jouw organisatie te implementeren. Zorgvuldig zijn, juiste producten opleveren, kwaliteit bewaken, etc. De aandacht waar het werkelijk om gaat is de aandacht voor elkaar.

Een veelgehoorde bouwsteen voor het implementeren van assetmanagement is: basis op orde. Dat gaat het over het vastleggen van de juiste data en het ontsluiten van informatie daaruit. Wat voor de vastlegging van data nodig is, is vaak wel in beeld. Kennis vastleggen is ingewikkelder. In de praktijk worden boomstructuren (een hiërarchische decompositie van alle assets die er zijn), werkinstructies en handelingen zoveel mogelijk in EAM systemen gezet. Dit is expliciete kennis welke zich voor het grootste deel laat vastleggen. Hoe zit dat het met de impliciete kennis, de ervaringskennis? Die laat zich niet vastleggen. Ervaring gaat niet over weten hoe je iets moet doen, ervaring gaat over op welk moment, op welke plaats, met wie. Dit laat zich misschien wel het beste uitleggen aan de hand van een anekdote.

Waterhoentjes

Een medewerker van een waterschap is al jaren beheerder van een bedrijvig gebied van veeteelt en akkerbouw. Voor de boeren in dit gebied is het belangrijk en noodzakelijk om precies de juiste hoeveelheid water tot de beschikking te hebben. Niet te veel en niet te weinig. De medewerker heeft stuwen en sluizen tot de beschikking om dit te regelen. Hij heeft een perfecte verstandhouding met de boeren. Hij heeft aandacht voor hen, luistert naar hun behoeften en begrijpt de context van hun werk. Daarom is de medewerker een graag geziene gast. En als er wat is, dan hebben de boeren zijn directe nummer. De medewerker weet exact wat nodig is tot grote tevredenheid van de boeren.

Het waterschap gaat reorganiseren. Er moet geautomatiseerd, vernieuwd en centraal gestuurd worden. Dergelijke ontwikkelingen hebben een flinke impact en nog het meest op de oudere ervaren medewerkers. Dat wordt onderkend. Enerzijds doordat men de kennis van de medewerkers wil vastleggen in systemen zodat deze geautomatiseerd kan worden toegepast. Anderzijds met een goed sociaal plan om uittreden te vergemakkelijken.

Na verloop van tijd is de kennis vastgelegd in systemen en zijn de sluizen en stuwen voorzien van geavanceerde automatisering. De medewerker baalt en is nog steeds boos. Hij voelt zich gedwongen pensionado en wil het liefst niets meer weten van het waterschap waar hij meer dan 40 jaar heeft gewerkt. De boeren zijn ook niet meer tevreden. De automatische regeling is al meerdere malen aangepast om tegemoet te komen aan de wensen van de boeren, maar het lukt niet. De kwaliteit van de oogst is minder, land is drassiger en de boeren voelen zich niet erkent.

Men besluit uiteindelijk om de oud medewerker te bezoeken voor raad en wijsheid. Deze zit daar niet direct op te wachten maar geeft uiteindelijk toe. “Hoe wist jij zo goed hoe je de sluizen en stuwen het beste kon bedienen? Wat deed jij wat ons systeem niet kan?” Het antwoord: “Ik keek naar de waterhoentjes. Zwommen die naar het noorden, liet ik het peil zakken. Zwommen die naar het zuiden hield ik het water vast.”

Gevoelens

Deze anekdote is ook slechts een vorm van (gebrek aan) aandacht. Aandacht gaat verder. In organisaties wordt steeds vaker gesproken over gevoelens. Dan gaat het niet enkel meer over resultaten, maar ook over het mogen maken van fouten, vanuit vertrouwen en veiligheid. Hoe eenieder zich daartoe verhoudt is afhankelijk van diens persoonlijkheid. Niet iedereen praat makkelijk over zijn of haar verlangens, gevoelens en behoeften. Niet in de privé sfeer en/of niet op het werk. Beide zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden. Ben je toevallig verliefd, dan zal dat op het werk worden opgemerkt en waarschijnlijk krijgt dat ook aandacht. Je straalt en je bent energiek! Andersom gebeurt het tegenovergestelde en wordt een collega misschien wel een zuurpruim die we graag uit de weg gaan.

Assetmanagement werkbaar maken betekent samen iets voor elkaar krijgen. Met elkaar een verandering teweeg brengen. Je hebt elkaar nodig. Iedereen heeft een eigen werkelijkheid over hoe het moet, wat kan, wat mogelijk is. Het is de kunst om dat met elkaar te verbinden. Door begrip te hebben voor elkaar. Door aandachtig te luisteren naar elkaar met kinderlijke nieuwsgierigheid. Vanuit oprechtheid, zonder vooringenomen standpunten. Relaties verdiepen door aandacht en onvoorwaardelijke interesse in de ander. Op die manier is iedereen in staat om te groeien en te bloeien. Met behoud van de eigen gevoelens gaat assetmanagement voor je werken. En dit kan heel goed gefaciliteerd worden.

“Aandacht maakt alles mooier” IKEA heeft gelijk!

Wie heb jij voor het laatst echt aandacht gegeven?

Aandacht voor elkaar en plezier met elkaar