Burgos is een mooie stad. En voor mij de plek om het lijf wat rust te gunnen. Dat rusten moet je ruim zien. Uiteindelijk sliep ik afgelopen nacht gewoon in de gemeentelijke albergue. Een prima plek overigens vlakbij de kathedraal en dat kost dan € 5,-. Al voor zes uur staan er pelgrims op voor hun wandeling en een kwartier later is er zoveel rumoer dat verder slapen nagenoeg onmogelijk is. Daar komt bij dat je in een albergue geacht wordt om uiterlijk acht uur weg te zijn. Van uitslapen was dus geen sprake. Dus om iets voor acht verliet ik het mooie pand om vervolgens aan de overkant van de straat in een café te ontbijten. De meeste daar nog aanwezige pelgrims hadden eveneens een rustdag gepland.
En wat doe je dan op een rustdag? Eerst ben ik naar een kasteel gelopen, met rugzak en al, en heb daar wat van het uitzicht over de stad mogen genieten. Hoewel, het was verlaten en ergens voelde ik mij een beetje ontheemd. Het brein had graag door willen lopen vandaag, maar het lijf even niet. En of het hele lijf precies weet wat er gaande is, is het niet vooruit te branden. Vanavond slaap ik in een hotel in het centrum en daar ben ik heen gewandeld en heb daar al vroeg mijn rugzak gedumpt. De kamer was uiteraard nog niet beschikbaar, maar fijn dat het kon. Op naar de kathedraal.
De Maria kathedraal van Burgos is imposant en indrukwekkend. Er is ruim 300 jaar over gedaan om deze gotische katholieke kathedraal te bouwen. Halverwege de 16e eeuw was het klaar. Van buiten en van binnen is het kunst. En toch voelde ik mij na enige tijd niet op mijn gemak binnen en wilde ik naar buiten. Wat ik in deze kathedraal vooral zie is: onderdrukking, verering, verdriet, mishandeling, macht, onderdanigheid, polarisatie, schaamte en nederigheid. Dat alles verpakt in weelderige kunstwerken en altaren die een enorme rijkdom uitstralen. Ik heb dat beeld op mij laten inwerken en ik kan het simpelweg niet rijmen. Ik mis beelden van liefde, zelfliefde, vreugde, plezier, geluk, voorspoed, overvloed, saamhorigheid, etc. Het zet mij aan het denken: zijn dit werkelijk de inprentingen waarop wij de Westerse maatschappij hebben gebouwd?
Ik ben daarna naar het Museo Evolución Humana gegaan. Eveneens een indrukwekkend gebouw van echter een heel andere orde. Mooi om te zien hoe de evolutie van de mens zich heeft volbracht. Indrukwekkend zijn de diverse verre voorouders die als Madame Tussaud karakters in een cirkel stonden opgesteld van 2 miljoen jaar geleden tot de neanderthaler.
Daarna naar het hotel. Inchecken en tijd voor een siësta. Vanavond afgesproken nabij de kathedraal in Cervecería Morito voor eten. Ik ben benieuwd wie er allemaal komt. En ondertussen heb ik op deze rustdag alweer 11km gelopen. Buen Camino!
