Hoe je een beloning nog meer kan inzetten

NS besteedt beloning goede prestaties aan sociale veiligheid staat er vandaag te lezen op de website van de NS.

De beloning voor goede prestaties van een half miljoen euro die NS van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat ontvangt, zal het besteden aan het verbeteren van de sociale veiligheid in treinen en op stations. NS ontvangt het bedrag vanwege de behaalde prestaties in 2024.

Dat is goed nieuws. De wijze waarop die sociale veiligheid wordt verbetert is echter van een andere orde. Nou ja, dat is mijn mening.

Hersenspinsel

De NS roept al langer op tot meer bevoegdheden door een toename van agressie tegen het treinpersoneel. De dienstverlening van de NS is de afgelopen jaren minder geworden. KPI’s zijn belangrijker dan reizigers (hoewel het nu dus een half miljoen oplevert) en er is personeelstekort. Als reiziger verlang je een aantal zaken van de NS. Voldoende ruimte in de trein, voldoende betrouwbare én beschikbare treinen, persoonlijke aandacht en welkom voelen. Op drie van deze gaat het mis.

Shell

Om wel aan deze verlangens en verwachtingen te voldoen moet je af en toe out of the box denken.

Shell is de uitgelezen NS-partner om bij te dragen aan de oplossing. Shell moet eerlijk toegeven dat vergroening voor hen erg ingewikkeld is. Dat is niet hun business. Daar zijn ze niet goed in. Om het imago wat op te poetsen worden er wat laadpalen geplaatst en gaan de deuren op een kier om te experimenteren met waterstof. Het blijft dweilen met de kraan open. De publieke opinie keert zich ook steeds vaker tegen Shell.

De maatschappelijke relevantie van Shell dreigt te verdwijnen. Jammer, want Shell heeft decennia gebruik kunnen maken van een buitengewoon interessant investeringsklimaat op kosten van de maatschappij. Tijd om iets terug te doen. De miljarden van Shell kan de NS namelijk goed gebruiken.

Niet om extra camera’s te plaatsen of de aanschaf van bodycams. Meer camera’s maken een station niet veiliger. Wel toezicht en hulp. Investeer in meer dan voldoende stewards en stewardessen, gastvrouwen en -heren. Aantrekkelijk gekleed en aanspreekbaar en behulpzaam. Flanerend over de perrons en toegankelijk. Wat die perrons betreft, zet eens wat groens neer! Grote plantenbanken met mooie groene planten. Fruitbomen hier en daar. Als reiziger je eigen appeltje plukken. Ook dit zijn mitigerende maatregelen dat het risico op onveilige situaties verkleint.

Misschien kan de NS meteen de treinen weer langer maken zodat mensen zich niet als sardientjes in blik door de trein manoeuvreren. Daar krijgt iedereen een kort lontje van. Zorg ook gewoon voor toegankelijke toiletten met een toiletmevrouw of meneer. Die betaalde toiletten zijn echt armoe.

En passant moet de NS heel goedkoop worden. Suggestie: € 50,- voor een maandabonnement of € 10,- voor een dagpas. Dat haalt heel veel mensen uit de auto.

Shell moet stoppen met haar weinig zeggende groene ambities en dat geld rechtstreeks overmaken aan de NS. Zo haal je mensen uit de auto en dring je het brandstofverbruik flink terug. Shell kan blijven doen wat ze goed kan, brandstof maken. Alleen telkens een beetje minder en zo heeft Shell nog even tijd zichzelf te blijven en zich opnieuw uit te vinden. Heel ingewikkeld kan dat laatste niet zijn. Shell maakt transport mogelijk. De NS doet dat gewoon.

De blauwe NS wordt in de toekomst misschien wel rood.

Wouter Koolmees en Frans Everts moeten de koppen bij elkaar steken. Als is het maar voor een hersenspinsel die mogelijk een nieuwe beloning oplevert.

Wat Shell voor de NS kan betekenen en voor de maatschappij

De kracht van verstillen

Een paar weken terug verscheen de podcast Van het gebaande Padcast. Deze podcast verliep niet zoals plan, maar de opbrengst was puur, rauw en eerlijk. En aan het einde van de podcast viel de term verstillen. Verstillen op de Camino naar Santiago de Compostella. Louter toeval dat de podcast die ik een week later mocht meemaken ging over de kracht van verstillen. Hoe kun je deze kracht inzetten tijdens het faciliteren van sessies?

Tijdens deze aflevering van De Facilitator Podcast van Jeroen Blijsie ga ik hier verder op in. Kan je het kort laten ervaren als luisteraar en geef ik een voorbeeld van een werkvorm die superkrachtig is om in een sessie te gebruiken. En ja, ook de Camino komt als een mooi bruggetje voorbij en de fases die je doorloopt. Waarbij vooral de laatste fase linkt aan de kracht van verstillen.

Veel luisterplezier.

Wat bedoel je precies met een training faciliteren?

Een goede vraag die mij onlangs werd gesteld: wat bedoel je precies met een training faciliteren?

Terechte vraag! Er is namelijk een belangrijk verschil tussen trainen en faciliteren. Trainen is in de kern het overbrengen van kennis of vaardigheden. Vaak op een gestructureerde wijze en gericht op het behalen van leerdoelen. Een trainer is dan meestal een expert.

Faciliteren is in de kern het ondersteunen van een groep om gezamenlijk een doel te bereiken. Een facilitator stelt vragen, stimuleert discussie, bevordert samenwerking en helpt een groep om tot oplossingen te komen. Niet vanuit de inhoud, want daar weet de facilitator eigenlijk weinig tot niets van.

Combineren van beide

Als ik een training assetmanagement geef dan combineer ik beide. Dat begint al bij de opstelling in de ruimte en de grootte van de ruimte zelf. De opstelling “dwingt” al bijna tot een samenwerking. De grootte van de ruimte bepaald de mate van beweging die ik kan creëren. Denk aan een kringopstelling, geen tafels en een zekere nabijheid.

De start van een training begint eigenlijk altijd met een vraag aan de groep die ze in duo’s mogen beantwoorden. Het zorgt voor een veilige bedding en dwingt tot nadenken wat je bijvoorbeeld uit de dag wilt halen. Ik maak gebruik van kringdialogen. En zonder dat ik ook maar iets inhoudelijks heb verteld worden er al volop beelden en ideeën over de inhoud gedeeld.

Een volgende opdracht kan zijn inde vorm van een puzzel die de groep moet oplossen. Dit doen we staand en bewegend door de ruimte. Er is maar één oplossing. Het dwingt tot samenwerken en men is met dei inhoud bezig. Als groep komen ze er echt wel uit. Als facilitator luister ik heel goed naar wat er gezegd wordt. Wat komt er voorbij, welke gedachten en welke overtuigingen. Eenmaal consensus in de groep over de oplossing, dan wissel ik naar de trainerstrol. Stap voor stap leg ik uit waarom hun oplossing juist is, ga ik in op wat is gezegd en gehoord en maken we het rond.

Dit gaat de hele dag zo door. Afgewisseld met verschillende werkvormen die allemaal iets anders oproepen. De groep ontdekt, zo nodig stuur ik bij. Alles in een geheel en steeds de cirkel rond maken door de toepassing te toetsen in de eigen organisatie. Aan het einde van de dag – die bestaat uit ervaren, ondervinden, onderzoeken, confronteren, voeden, bewegen, verstillen en reflecteren – gaan de deelnemers altijd met voldoening en dankbaarheid naar huis.

Dat is supergaaf om iedere keer weer te zien. Wat anderen erover zeggen lees je hier. Ook zoiets moois meemaken? Je weet me te vinden.

Opdrachten uitvoeren
Assetmanagement Basics voor Vitens