Ik heb de rustdag volgens mij goed verteerd. Het was ook wel een dag van emoties. Welke dag niet eigenlijk; maar tijdens zo’n rustdag kan je er niet van wegvluchten. Behalve in de avond omdat het echt heel gezellig was met Sandra (Manchester), Clayton (Australië), Hernan and James (USA) en een geweldige maaltijd.
Vanmorgen ook een heerlijk ontbijt kunnen samenstellen in het hotel en vol goede moed begonnen aan een nieuwe wandeldag. In regenkleding want regen zat eraan te komen. Qua etappe niet echt zwaar. Ik voelde mijn blaartje, die is dus nog niet weg, en na 15km begon de achilles ook weer wat te zeuren. Verder is er over de route niet zoveel te melden. Soms saai, soms mooi en redelijk vlak.
Eenmaal aangekomen in Hornillos del Camino kwam ik Hernan, Pat en Pete weer tegen en later sloot Briley ook nog aan. De verleiding was groot om nog 11km door te gaan samen met hen, maar het hoeft niet. Ik heb tijd genoeg om in Santiago te komen en ik lig een dag voor op dat schema ondanks de rustdag van gisteren. Een stapje minder is prima voor mij. En omdat er een rustdag is geweest ontmoet je ook weer andere mensen. Inmiddels een mooi gesprek gehad met Lena (Zwitserland) en een aangename kennismaking met Maureen (UK). Aangenaam omdat Maureen dacht dat ze toch minstens twee keer zo oud was als ik. Ze schatte mij op 28! How sweet! Overigens, ik ben ook al op max 34 geschat. Ik denk dat de Camino je jonger maakt of in ieder geval zachter.
Af en toe komt het zonnetje door en is het direct heerlijk warm. Het zal eens tijd worden hier in Spanje. Maar los van de regen, prima wandelweer. Buen Camino!
