Een kleine 30 km voor de boeg vandaag. Het weer was goed, net als het tempo. Niet lang nadat ik aankwam in Logroño barstte het echter los. Met onweer en flinke buien. Er is niet zo veel te vertellen over vandaag. Ik heb veel alleen gewandeld en in die “eenzaamheid” is er genoeg tijd voor enige (zelf)reflectie. Reflectie op de keuzes die ik heb gemaakt het afgelopen jaar bijvoorbeeld en wat dat heeft losgemaakt. Het openen van deurtjes binnenin mijzelf die lang gesloten zijn gebleven. Het is een mooi proces en geeft veel flow. Wat niet wil zeggen dat het proces nooit hapert! Dat zijn de momenten om mij niet teveel te laten leiden door welke gedachte dan ook om blokkades te voorkomen.
Het lopen van de Camino maakt veel los. Ik kom pelgrims tegen die door de Camino iets willen “oplossen” maar daar tegelijkertijd in verdwalen. Een Camino gaat voor mij vooral over loslaten en aanvaarden wat is. Je hoeft niets te doen. Behalve de afstand overbruggen. Het gezegde hier luidt: de Camino zorgt voor dat wat nodig is. En dat is voor iedereen anders. En iedereen zorgt voor elkaar.
Ik vind het grappig om te merken dat ik mijzelf wat structuur opleg. Ik kan prima met structuur uit de voeten maar weet inmiddels ook dat ik enorme weerstand heb tegen opgelegde structuur. Door de zelf opgelegde structuur ben ik eigenlijk risico’s aan het verkleinen. Vandaag bewust vroeg gestart en flink doorgelopen om de buien van vandaag voor te blijven. Dat zoek ik vooraf uit. En mocht ik worden overvallen, dan heb ik de regenkleding op een plek opgeborgen waar ik er direct bij kan. Ik heb gekleurde nylon rugzakjes, waarvan ik er twee verknipt heb tot gewone zakjes, om vuile en schone kleren te scheiden. En een rugtasje voor handdoekjes en bandspullen dat tevens dienst doet als zakje wanneer ik de stad in ga. Deze tasjes berg ik altijd op dezelfde manier op. Zo kan ik ook in het donker de weg vinden. Ook zorg ik zo goed mogelijk voor voldoende eten onderweg. Een Camino lopen doe je niet op een boterham. Voldoende eten en drinken. Ook om niet te verzuren.
Al met al, een Camino is dus ook assetmanagement. En terugdenkend aan het filmpje over risicomanagement op de Camino, de genomen maatregelen helpen heel goed. Ik heb geen last van blaren! En dat is eerder uitzondering dan regel als ik naar mijn pelgrimcollega’s kijk.
Buen Camino!
