Vandaag de markering voor de laatste 100 kilometer gepasseerd! En daar word ik dan emotioneel van. Omdat ik mijzelf al in Santiago zie binnenwandelen. Maar dat gaat niet vanzelf. Zo werd vandaag wederom duidelijk zodra ik vertrok uit Sarria.
Dat het vanaf Sarria drukker zou worden was bekend. Maar dat ik vanmorgen het gevoel kreeg een avondvierdaagse te wandelen had ik niet kunnen vermoeden. Iets meer kilometers weliswaar, maar toch. Hetgeen wat nog ontbrak waren de heerlijk foute liedjes als: “daarboven op de berg, daar stond een stier. Die gaf geen melk, maar Heineken bier. En van je Helahelaholala.” Of was dat enkel in mijn tijd? Toch was het wel grappig om deze stoet wandelaars te zien en na een paar uurtjes dunde het gezelschap aardig uit en werd het een stuk rustiger.
Ondanks deze “gezelligheid” was de toch vandaag niet makkelijk. Ik had pijn. Pijn in de linkerkuit vooral. Ik kan me herinneren dat ik dat in León ook had. De volgende dag liep ik dat eruit. Vandaag had ik er direct last van en het trok niet weg. Het zou zomaar vanuit de rug kunnen komen. De backpack gaat soms toch wat knellen op plekken waar het dat eerst nog niet deed. Misschien ben ik wel iets afgevallen 😅.
Ik merk ook dat de emoties wat gaan toenemen. Ik kijk echt uit naar het einde. En daarbij denk ik onwillekeurig aan Peter uit België van waaruit hij is vetrokken en er al meer dan 100 dagen heeft opzitten. Misschien een kwestie van jezelf erop instellen. Maar daar waar ik vandaag de hele tijd dacht dat het maandag was, is het pas zondag. Dat valt dan even tegen. En als het zoals vandaag 35° in de schaduw is, helpt dat niet mee. De vooruitzichten, voor wat het waard is, geven een gunstiger weerbeeld af.
Het is ook weer tijd om de kleren weer eens goed te wassen. In de machine in plaats van met de hand. Zojuist heb ik die gedeeld met een Frans echtpaar, dat scheelt weer. En omdat het zo warm is, kan de droger worden overgeslagen.
Nog even volhouden en er alles aan doen om morgen weer sterke benen te hebben. Alle positieve energie is welkom dus als je wilt, stuur het de kosmos in naar mij toe. Dankjewel en de groeten uit Portomarín. Buen Camino!
