Het merendeel van mijn werk als ZZP-er doe ik in de watersector. Drinkwater, waterschappen en Rijkswaterstaat. Die laatste is breder, maar ook het Hoofd Vaarwegennet en het Hoofd Watersysteem krijgen de nodige aandacht. Niet enkel inhoudelijk mag ik dit doen, maar ook in de rol van facilitator.
Ateliers
Mooi NL ontwikkeld samen met het Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) een Handreiking Waterveiligheid en Ruimtelijke kwaliteit. Om professionals in de waterveiligheidssector een unieke kans te bieden, worden Ateliers georganiseerd. Deze bijeenkomsten zijn bedoeld om expertise te delen, elkaar te inspireren en tot nieuwe inzichten en innovatieve oplossingen te komen.
Samenwerken
MooiNL en het HWBP werken samen om ruimtelijke kwaliteit verder te integreren in dijkversterkingsprojecten en waterveiligheidsopgaven. Een ontwerpende aanpak helpt om waterveiligheid te combineren met andere opgaven en deze ontwikkelingen met ruimtelijke kwaliteit te realiseren.
Er wordt samengewerkt met verschillende Rijksprogramma’s, ministeries, experts en gebiedspartners. Er wordt gewerkt aan een praktische én aan adviezen over het sturen op ruimtelijke kwaliteit in waterveiligheidsopgaven op strategisch en programmatisch niveau.
Mijn rol
In dit eerste Atelier van acht in totaal starten we met het bouwen aan een community van professionals. Om samen te werken aan de toekomst van de Nederlandse Delta en bij te dragen aan duurzame en innovatieve waterveiligheidsoplossingen.
Morgen de start voor waterveiligheid en ruimtelijke kwaliteit van de Nederlandse Delta. Ik heb een afwisselend programma in elkaar gezet samen met de opdrachtgever. Zin in om hier morgen de tanden in te zetten als facilitator en de dag goed te begeleiden in het LEF Future Center En donderdag het volgende Atelier waarin de Rivieren centraal staan.
Het jaar is weer bijna voorbij en – het wordt een traditie – wil ik jou bedanken voor jouw aandeel daarin. Hoe klein dat aandeel misschien mag lijken, het doet ertoe.
Onlangs zag ik een bijzonder inspirerend filmpje van filosoof, ecoloog, hoogleraar en boeddhist Matthijs Schouten waarin hij tijdens het Springtij Forum op Terschelling sprak over de kunst van bewegen. De kunst om iedere beweging te zien voor wat die is. Maar vooral hoe dat bijdraagt in het ervaren. Want door ervaren kunnen we ons verbinden. En die ervaring laat zich niet altijd beschrijven of uitdrukken.
spanning
Als je mijn eindejaar dankwoord vaker hebt ontvangen, kun je je misschien herinneren dat ik mijn ervaringen deelde over mijn wandelingen naar Santiago de Compostella. Dat ik dit in woorden heb proberen uit te drukken in een e-book en verhalen over de ervaring kan vertellen maakt niet dat ik er bijna dagelijks aan terug denk. Het is de ervaring die voor mij zo intens was dat ik mij ermee verbonden voel.
Matthijs heeft het in zijn lezing ook over verbinden met de natuur, door deze te leren ervaren. Pas dan kan je natuur waarderen en snap je dat iedereen er toe doet in het geheel waarin alles met elkaar is verbonden. Niet door deze te benaderen in cijfers of te objectiveren.
Als adviseur asset management werk ik veel met zogenaamde bedrijfswaarden modellen. Dit zijn afwegingskaders die helpen bij het maken van keuzes van en over noodzakelijke investeringen. Afwegen gebeurt met verschillende waarden. En juist daarin wordt natuur uitgedrukt in getallen. Om het te objectiveren en tastbaar te maken. Een manier om tot een vergelijk te komen ten opzichte van bijvoorbeeld veiligheid. Of bereikbaarheid. Of financiële draagkracht.
Herken je de spanning?
we zijn natuur!
Voor mij is natuur heel belangrijk. Niet conceptueel maar daadwerkelijk om het te ervaren.
Onlangs reed ik op een zaterdag over de snelweg A12/A4 vanuit België waar in de middenberm een aangereden buizerd lag. De rest van de dag en ook in de nacht liet mij dit niet los. Ik voelde een enorme drang om terug te gaan. De volgende dag ben ik in de vroege ochtend terug gegaan om de buizerd op te halen.
Na een sjamanistisch ritueel – waarin ik onder andere excuus heb aangeboden namens mijn soort die dit heeft veroorzaakt – heb ik de buizerd begraven op een plek waar buizerds zich thuis voelen. Het voelde als het enige juiste voor mij op dat moment om te doen.
Misschien denk je nu van alles en heb je mogelijk zelfs een oordeel over wat ik beschrijf. Bedenk je dan eens wat je zou doen als het een mens was in plaats van een buizerd.
We staan niet boven de natuur. We zijn onderdeel van de natuur. We ZIJN natuur! En niemand kan dat beter uitleggen dan Matthijs.
Een AI gegenereerde afbeelding door DALL-E op de belangrijkste boodschap in dit eindejaar dankwoord.
2025
Dit jaar was voor mij een druk jaar én een goed jaar. Een jaar om dankbaar voor te zijn. Ik mocht aan meerdere opdrachten werken voor Rijkswaterstaat, LEF, Public Cinema, FACgenoten, waterschap Rijn en IJssel en Vitens.
2025 gaat verder met wat in 2024 is opgestart. O. a. voor Rijkswaterstaat met een project voor netwerk monitoring en met trainingen risicomanagement. Voor LEF zal ik namens Public Cinema meerdere sessies faciliteren die moeten leiden tot een handreiking “waterveiligheid en ruimtelijke kwaliteit.”
Namens FACgenoten zal ik ook in 2025 nieuwe medewerkers verwelkomen tijdens het onboarding programma Welkom bij RWS. De implementatie van assetmanagement bij waterschap Rijn en IJssel loopt ook in 2025 door.
Daarmee is 2025 goed gevuld en kan ik alleen maar dankbaar zijn voor die mogelijkheden die jij mij direct of indirect hebt geboden. Zelfs als je dat niet eens in de gaten hebt.
Iedereen doet ertoe! Alles is verbonden. Ik nodig je uit om een half uur van je kostbare tijd te besteden aan de lezing van Matthijs tijdens Springtij.
Hele fijne feestdagen gewenst. Bedankt voor alles en ik hoop dat we elkaar ook in 2025 mogen blijven ervaren.
Wat ze gemeen hebben is waterschap Rijn en IJssel. De afgelopen periode ben ik voor het waterschap aan de slag gegaan. Te beginnen met het ontwerpen en faciliteren van een zogenaamde bouwstenen sessie. Deze sessie stond in het teken van het ophalen en invullen van belangrijke assetmanagement bouwstenen.
Het waterschap wil een structuuraanpak ontwikkelen en implementeren en assetmanagement biedt die structuur. Het decor van die bijeenkomst was Pitch & Putt. Heel veel medewerkers hebben daaraan hun bijdrage geleverd met als resultaat een rijke oogst. Deze oogst is de twee dagen daarna verder uitgewerkt en tot een geheel gemaakt. In een logische structuur is de uitwerking gedeeld met iedereen die bij de sessie was betrokken.
Deze input vormde de basis voor SLIM BOUWEN. Een PvA om assetmanagement als structuuraanpak handen en voeten te geven. Hier komen schrijven, verbindingen, ontwikkelingen, visualisaties en planning bij elkaar.
Met behulp van Miro is daarna een inputsessie georganiseerd welke ook weer is ontworpen en gefaciliteerd. Maar dit verliep asynchroon. Omdat niet iedereen aanwezig kon zijn is het Mirobord – wat speciaal voor deze bijeenkomst door mij is ontwikkeld – beschikbaar gesteld. Zo konden de medewerkers van het waterschap vooraf al hun input meegeven. Hier werd ook goed gebruik van gemaakt. Al was het maar omdat ook de conceptversie SLIM BOUWEN op het Mirobord beschikbaar was.
Deze tweede ronde aanvullingen hebben de punten op de i gezet. Het geheel is verwerkt tot een definitief Plan van Aanpak waar de nodige complimenten al op zijn binnengekomen. Aantrekkelijk, duidelijk en bovenal compleet. En weer een nieuwe toevoeging aan de SLIM serie.
Nu op naar het vervolg. De ontwikkeling van een (dynamisch) SAMP en het werkbaar maken van risicomanagement. En ja, daar is ook een werkbare risicomatrix voor nodig.
