Burgos

Vanmorgen iets na zeven gestart voor 24km naar Burgos. Het is droog gebleven vandaag. Af en toe kwam de zon door dus het was lekker. Niet warm, maar ook niet zo koud als gisteren. Het leek onderweg naar Agés wel of er ieder moment sneeuw kon vallen.

Een redelijk ontbijt vanmorgen en weinig last van de achilles in redelijk straf tempo dus richting Burgos. Zeker het eerste deel was een mooie wandeling door de heuvels. Mooie vergezichten en mooie creaties onderweg. Eigenlijk konden we Burgos al heel vroeg in de verte zien liggen wat eveneens een mooi zicht was. Iets tragische en tegelijkertijd ook mooi zijn de gedenkplekjes die je eigenlijk over de gehele route terugziet. Vandaag een enorm kruis met foto’s van de overleden pelgrim. Ik heb het niet nagevraagd, maar vele pelgrims zijn tijdens hun tocht naar Santiago overleden en de gedenktekens herinneren ons aan hen. Ik ken deze mensen niet, maar iedere keer als je langs een gedenkteken loopt (meestal kruizen) blijf je toch even staan. Of je legt een steentje. Dat gaat automatisch; een soort pelgrimsode.

Ik heb zelf geen routeboekje van de weg naar Santiago. Vanaf Saint Jean Pied de Port is de weg zo enorm goed aangegeven dat verkeerd lopen nagenoeg onmogelijk is. Maar er zijn ook alternatieve routes en die heb ik niet in beeld. Dat was vandaag ook het geval. Ik weet nog precies welk punt. Een gele pijl die twee kanten op wees. Ik koos rechts omdat er verder voor mij andere pelgrims liepen. En dus liep ik langs een vliegveld en industrieterrein. Bij een bar kwam ik de andere bekense pelgrims tegen. Het was Hernan (USA) die op een gegeven moment erachter kwam dat er een mooiere route was maar daarvoor most je een stuk terug. Hij, Pete, Pat en Briley (allen USA) besloten terug te lopen om de mooiere route te pakken. Ik besloot om Google maps aan te zetten om zonder terug te lopen zo snel mogelijk op de mooie route te komen. Dat pakte prima uit.

Onderweg heb ik zowaar nog een springend reetje gespot (dat overkomt mij nogal vaak; is misschien wel mijn totemdier?) en wat me al vanaf het begin van deze reis opvalt is dat in nagenoeg ieder dorpje met een kerkje ooievaars nesten. Vaak meerdere paartjes bij elkaar. Behalve het eerste kerkje in Burgos. Die hebben ze over geslagen voor de kathedraal van Burgos.

Burgos is groot en telt c.a. 180.000 inwoners. Morgen ga ik het wat beter ontdekken omdat ik mijzelf een rustdag heb gegund. De achilles speelt na zo’n 15km wandelen toch op en zowaar heb ik vandaag mijn eerste blaartje. Ik ben dat echt niet gewend en ik vind het maar een vervelend pijntje.

Klagen mag ik niet en doe ik ook niet. Maar ik zie toch echt de eerste pelgrimslachtoffers met serieuze blessures. Opgezwollen schenen, veel opgezwollen achilles en buitengewoon veel en vooral grote blaren. Om over de pijnlijke en gezwollen knieën nog maar te zwijgen. Wat dat aangaat ben ik behoorlijk fit. Nog 490 km tot Santiago. Buen Camino!

Één van vele kruizen

Agés

Een matig nachtje in Belorado, maar wel een heerlijk pelgrimsdiner daarvoor. Een keertje echt wat anders. En ook vanmorgen een goed ontbijt. Niet, zoals vaak standaard toast met jam.

Gisteren had ik last van de hiel. Eigenlijk de achilles. Vanmorgen had ik er geen last van en ik voelde mij verder ook goed. Heb veel alleen gewandeld en soms even met een paar anderen. Het was niet warm. Vanmorgen slechts 8 graden en het is vandaag niet warmer dan 13 graden. En dat voor Noord-Spanje. In juni! Het is ook nog gaan regenen. Niet lang nadat ik op een plek aankwam waar meerdere pelgrims bleven hangen. Vanwege de muziek en de plek zelf. Erg grappig want er waren geen onbekende gezichten.

De regen was best pittig. Ook omdat de achilles weer aan het zeuren was. Maar toen zat er al ruim 20km op. De laatste kilometers richting Agés waren mede daardoor wel zwaar. Erg soepel kon ik niet meer lopen. Waarom de achilles van zich laat horen weet ik nog niet. Maar ik zit nu eenmaal in een proces van aanvaarden, loslaten, helen, beschouwen en ondergaan. Voldoende rusten en wat oefeningen en massage gaat mij wel naar Burgos brengen morgen. 23km slechts. Vandaag waren het er 29. In Burgos neem ik een rustdag. Dan zit er bijna 300km op. Vandaag nog even Agés.

Buen Camino!

Agés

p.s. Je kunt ook nu nog mijn wandeling ondersteunen in ruil voor een tegenprestatie. Dat kan je hier doen.

Belorado

Nog slechts 539km naar Santiago de Compostella. Het was een overwegend goede dag. Na de albergue te hebben verlaten eerst ontbeten. Samen met Erica (Roemenië) en daarna zijn we samen vertrokken uit Santo Domingo de la Calzada richting Belorado. 23km verderop. We hebben het nagenoeg droog gehouden. Maar het was wel koud. 13 graden en een straffe wind. Het is voor het eerst dat ik niet heb gezweten. Sterker nog, mijn handen en voeten voelden tamelijk koud aan. Dat laatste vooral omdat bij aankomst de Albergue nog niet open was. Ik heb wat last van mijn hielen (ik vermoed de aanhechting van de achillespees) en ik wilde de voeten laten luchten. In slippers koelt het snel af.

Erica en ik hebben mooie gesprekken gevoerd. De tijd ging daardoor ook snel. Er waren mooie wandelstukken maar ook veel saaie stukken langs N-wegen zoals we die in Nederland zouden noemen. En redelijk recht toe recht aan. Weinig klimmen en dalen. Op zich wel prettig om de benen te ontzien. Ik heb hardop mijn dankbaarheid uitgesproken dat ik Erica heb mogen ontmoeten. Ik vind het echt fijn wanneer ik op een dieper level met een ander kan communiceren en dat je elkaar ook direct begrijpt.

In Belorado kiezen we een mooie albergue uit. Met een gezellige tuin met zwembad. Misschien nog even gebruik van maken straks. De douche was ook heerlijk. Een warme stortdouche. Had dat even nodig. Net als wat eten. Dat blijft ergens ingewikkeld. Winkels zijn in de middag dicht en in bars heb je niet zoveel keus. Ik hoef niet dagelijks pincho’s. En groenten verkopen ze niet veel in een bar. Of eigenlijk gewoon niet. Dus is het wachten op het opengaan van de winkels. En in een plaatsje als Belorado is het aanbod niet zo groot.

De emoties zijn er nog steeds. Maar die blijven er dan ook bijhoren. Het blijft een bijzondere ervaring. Nog 23 dagen te gaan. Buen Camino!