Bij assetmanagement leiden risico’s die te hoog zijn tot het nemen van maatregelen om die risico’s te verkleinen tot een aanvaardbaar niveau. Welke risico’s zoal kunnen optreden kan worden weergegeven in een zogenaamde risicoketen. In deze keten worden oorzaken, risico’s en gevolgen met elkaar verbonden.
Risicoketen
In de kern bevat een risicoketen vier grootheden: Oorzaak > Asset > Faalwijze > Gevolg. Door vanuit dit vertrekpunt te redeneren kan gewerkt worden met Bow-Tie analyses. Een oorzaak gevolg diagram wat je kunt gebruiken voor het modelleren van risico’s. Zo breng je het ontstaan van een risico in beeld en wat de consequenties zijn als dat risico manifest wordt. Niet toevallig vind je dezelfde grootheden terug in het risicoregister wat je op deze site kunt downloaden. De risicoketen is niet alleen een hulpmiddel om risico’s in een organisatie te identificeren, maar ook om oorzaken en gevolgen in beeld te brengen. Deze gevolgen hebben altijd een link met de bedrijfswaarden van jouw organisatie. Deze staan in het SAMP en in de bedrijfswaardenmatrix.
maatschappelijke risicoketen
Wanneer je de gebeurtenissen in de wereld een beetje volgt vallen we als maatschappij van de ene “crisis” in de andere. Het zijn er zoveel dat je misschien wel mag spreken van een systeemcrisis. De maatregelen die daartegen genomen worden zijn niet altijd even transparant. Al helemaal niet wanneer je nadenkt over het risico dat erdoor wordt weggenomen.
De diverse crisissen gecombineerd met een blik op algehele achteruitgang levert een interessante maatschappelijke risicoketen op. Daarbij niet uitgegaan van assets, maar van propriëteiten. Onder een propriëteit zitten meerdere soorten assets en/of fenomenen verstopt. De gevolgen zijn gebaseerd op de maatschappelijke waarden die in alle eerdere artikelen zijn gebruikt.
Achteruitgang, leidt bijna altijd tot ontwrichting. Waarom gaan we er dan mee door?
Maatschappelijke risicoketen op basis van de faalwijze “achteruitgang”
Voor Rijkswaterstaat ontwikkel ik een Train de Trainer risicomanagement. Een van de kernonderdelen van dit programma is de praktische toepassing van de bedrijfswaardenmatrix.
Deze training is zorgvuldig ontworpen om dit cruciale aspect naadloos te integreren in het bredere spectrum van assetmanagement activiteiten. Deelnemers leren niet alleen hoe ze het effectief kunnen toepassen, maar ook hoe ze de toepassing ervan kunnen documenteren aan de hand van herkenbare casuïstiek. Robuuste casuïstiek is van onschatbare waarde om diepgaand begrip en bruikbare inzichten te genereren. Een instrument waar ik uitgebreid op vertrouw.
Wat mijn trainingen onderscheidend maakt is de dynamische leeromgeving die ik creëer. Een training zo “faciliteren” dat deelnemers zelf ontdekkingen doen en dat juist door de beweging andere delen van het brein worden geactiveerd waardoor diepere leerervaringen ontstaan. Een passende ruimte draagt daar ook aan bij. Zeker, de voorbereiding van een dergelijke training gaat verder dan een mooie PowerPoint, maar dan heb je ook wat. En de inhoud op de foto is nog niet alles.
Volgende week een try-out. Gewoon om de training te ervaren en wat de diverse werkvormen en opdrachten doen. Bovendien biedt het ruimte voor verfijning op basis van feedback van deelnemers. Daarna op een ander moment verleggen we de aandacht naar de didactiek voor de toekomstige trainers. Ik ben heel benieuwd hoe de deelnemers hierop gaan terugkijken. Maar dat het enthousiasme zal worden ontstoken is een ding wat zeker is.
Wil jij assetmanagement ook naar een hoger niveau tillen in je organisatie waarbij trainingen (of een Train de Trainer) als instrument ingezet kunnen worden? Lees dan hier over mijn aanpak.
Materiaal voor de Train de Trainer Risicomanagement
In de schijnwerpers van de moderne samenleving lijkt Nederland vaak als een goed geoliede machine te draaien, maar achter de schermen worstelt het met de grootste vervangingsopgave ooit. De complexiteit van deze taak, gecombineerd met een gebrek aan overzicht en dreigende capaciteitstekorten, maakt het een uitdaging van ongekende proporties.
Een cruciale factor voor het succesvol aanpakken van deze immense opgave is cross-sectorale samenwerking. Het gebrek aan een totaalbeeld van de vervangingsopgave benadrukt de noodzaak van verbinding tussen overheden, bedrijfsleven, onderwijs, en kennisinstellingen. Samenwerking moet niet alleen worden gezocht wanneer nieuwe thema’s zoals klimaatverandering op de agenda staan, maar moet de ruggengraat vormen van de gehele aanpak.
De afhankelijkheid tussen verschillende organisaties en sectoren maakt gezamenlijke inspanningen essentieel. De vervangingsopgave is niet slechts een technisch vraagstuk; het is een complex maatschappelijk probleem dat vraagt om een holistische aanpak. Cross-sectorale samenwerking is de sleutel tot het creëren van een gezamenlijk totaaloverzicht, waarbij de middelen doelgericht kunnen worden ingezet voor het welzijn van de BV Nederland.
Knelpunten
Een van de knelpunten in deze opgave is het tekort aan gekwalificeerd personeel. Een holistische benadering vereist een gezamenlijke inspanning van overheid, bedrijfsleven en onderwijsinstellingen om praktische opleidingen te waarderen en te stimuleren. Het is niet alleen een kwestie voor de individuele organisaties. Het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid om de benodigde vaardigheden te ontwikkelen én te koesteren. Daarbij mag ook het asielbeleid drastisch worden herzien omdat dit een aanvullend strategisch instrument zou moeten zijn.
Aanbestedingen, een ander pijnpunt in deze uitdaging, kunnen alleen effectief worden aangepakt door nauwe samenwerking tussen overheden en het bedrijfsleven. Een herziening van het rigide aanbestedingsproces, waarbij de markt en de overheid in harmonie opereren, opent de deur naar meer innovatie en flexibiliteit. Hierbij worden ook kleinere, snel schakelende organisaties niet uitgesloten, waardoor de gehele sector kan profiteren van frisse ideeën en efficiëntere processen. Dat vraagt om meer verantwoordelijkheid van opdrachtgevers in het dragen van risico’s in plaats van deze bij marktpartijen neer te leggen.
maatschappij en kernwaarden
De infrastructuur in Nederland is veelomvattend. Bruggen, viaducten, tunnels, aquaducten, sluizen, gemalen, vaarwegen, wegen, stuwen, spoorwegen, overgangen, kruisingen, zuiveringsinstallaties, rioolgemalen, productielocaties voor drinkwater, fietspaden, straten, kabels, leidingen, etc. Eigenlijk de volledige inrichting van de boven- en ondergrondse ruimte waarbij een vorm van transport mogelijk is. Het is de levensader van onze samenleving. Het vervangen en renoveren van deze cruciale “assets” binnen de kaders van milieu, klimaat en stikstofbeleid vergt naast samenwerking ook doordachte keuzes.
De infrastructuur van Nederland is daarmee een weerspiegeling van onze maatschappij en haar kernwaarden. Cross-sectorale samenwerking tussen overheden, bedrijfsleven, onderwijs, en kennisinstellingen is de sleutel tot het succesvol navigeren door deze uitdagende vervangingsopgave.
kruispunt
Het gebrek aan een totaaloverzicht van de vervangingsopgave heeft niet alleen gevolgen voor de infra organisaties zelf maar brengt ook de gehele BV Nederland in gevaar. De complexiteit, de dreigende schaarste aan grondstoffen, en de hoge bevolkingsdichtheid maken deze opgave tot een van de grootste uitdagingen ooit. Het zal moeilijk blijken om weloverwogen keuzes te maken, vooral wanneer de middelen beperkt zijn. De vervangingsopgave vraagt om prioritering binnen de beleidskaders van milieu, klimaat, en stikstof. Hierbij is cross-sectorale verbinding van essentieel belang. Het raakt de kern van hoe wij als samenleving omgaan met innovatie, arbeidswaardering, en overheidsbeleid. Nederland staat op een kruispunt, en het is in gezamenlijkheid dat we de weg naar een duurzame, innovatieve toekomst kunnen inslaan.
De vervangingsopgave is een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Cross-sectorale samenwerking is de sleutel tot succes, waarbij overheden, bedrijfsleven, onderwijs, en kennisinstellingen gezamenlijk een totaalbeeld moeten creëren en implementeren. Nederland kan deze uitdaging alleen overwinnen door samen de handen uit de mouwen te steken en te bouwen aan een duurzame, innovatieve toekomst.
