Van het einde van de wereld naar Muxía. Mooie wandeling, zeker toen ik besloot een alternatieve route te wandelen langs de kust. De zee is zo blauw en helder. Tussen Finisterre en Muxía liggen niet veel dorpjes. Eentje daarvan was iets groter en wonderschoon. Met een riviermonding in zee. Ria de Lires. Nog nooit heb ik zoveel vissen gezien. En meeuwen, reigers, eenden. Een heel eigen ecosysteem. Ik vond het magisch. Ik ben meerdere pelgrims tegen gekomen maar die liepen naar waar ik vandaan kwam en andersom.
Muxía zou een van de mooiste plaatsen in Galicië zijn heb ik mij laten vertellen. En ja, er zijn zeker mooie plekjes, maar een mooie plaats is voor mij wat overdreven. Het is er wel schoon en een stuk groter dan ik mij had voorgesteld. Voor de laatste keer heb ik ingecheckt bij een albergue. En direct de beste die ik op deze reis heb gehad. Goede bedden, fijne douches en schone en voldoende toiletten. Een eigen nachtlampje en stopcontact en een prettige keuken. De naam van de albergue is Bellamuxía.
Lena is ook in Muxía. We hebben wat gedronken en ik heb eerst gegeten. Daarna zijn we samen naar het strand geweest. Het was heerlijk om na een straffe wandeling (30 kilometer in zes uur) wederom een duik in zee te kunnen nemen. Lena had haar ukelele meegenomen en tokkelde wat liedjes. De gedachte nu klaar te zijn en even niets moeten gaf een heerlijk gevoel van rust.
Eenmaal terug in de albergue wachtte een heerlijke verrassing. De eigenaren hadden een enorme pan pasta gemaakt voor de pelgrims. En die was werkelijk heerlijk. Gratis en voor niets. Straks voor een laatste keer de zonsondergang bewonderen vanaf het eindpunt in Muxía. Gisteren was dat in Finisterre. Morgenochtend vroeg met de bus naar Santiago. Het lopen zit erop. Klaar. Fini. Done.
Wat kille feiten voor de liefhebber: 378 officiële kilometers. 444 niet officiële kilometers (wat je daarnaast nog loopt). Het equivalent van 572.000 stappen, 66.000 calorieën en 4750 actieve wandelminuten.
En daarmee sluit ik mijn laatste blog van deze reeks af. Heb ik een antwoord op al mijn vragen? Nee, maar ook deze Camino zal nog even doorwerken. Was het een mooie ervaring? Zeker weten en ik had het niet willen missen.
De persoonlijke gesprekken, de stiltes, de uitzichten, de gedachten, de inzichten, de warmte, het afzien, de vreugde, de leemten, lachen, stralen, voelen, zijn en leven!
Buen Camino!
