Vanmorgen vroeg vertrokken. Ik vond het een beetje spannend en moest op Antwerpen echt even zoeken naar de juiste trein. In de trein kan ik niet echt slapen. Te druk, oncomfortabel. Gaandeweg zak ik in het avontuur dat eigenlijk al begonnen is en verbaas ik mij over de snelheid van de TGV. In de TGV naar Bayonne ontmoet ik Pete en Pat. Een leuk gepensioneerd stel uit Seattle. Ook zei gaan starten met hun eerste Camino. Ik trek hun aandacht door de Jacobsschelp op mijn rugtas. Het symbool van de camino pelgrim.
Op het station van Bayonne ontmoet ik nog meer mensen. Een vader en zoon uit Virginia. Een gezin uit Victoria Australië. Er wordt een groepsfoto gemaakt. Kennelijk zijn we nu een clubje? Maar het is gezellig met het uitwisselen van verhalen. Met de bus naar SJPdP waar ik wordt opgewacht door Melanie. Eigenaar van Maison Sauberria waar ik overnacht. Ze brengt me naar het loket voor registratie en daar ontvang ik mijn eerste stempel en overige informatie over de route. Denk aan afstanden, hoogtemeters, adressen en telefoonnummers van de albergues langs de route. Bij het Maison een biertje en even wat rusten. Later nog even wat gegeten in het dorp en een beetje het dorp verkennen. Over dat eten… nou ja, het is geen aanbeveling. Natuurlijk ook wat bekende beelden van de film “The Way” gezien. Ik merkte dat ik dat grappig vond. ik bemerkte ook wat emotie. Ik ben hier nu echt en ga het echt doen! Ik liep mijn medereizigers uit Amerika en Australië nogmaals tegen het lijf en we gaan elkaar morgen zeker weer tegenkomen. Onderweg of in Ronchevalles (Ronchevaux). Dat is de bestemming voor morgen, vergezeld van 1240 hoogtemeters en 470 meter dalen. De middelste berg, die gaan we over. Buen Camino!
