Het was warm gisteravond in Ponferrada waar ik samen met Hernan, Richi, Justine en Briley het voormalig (voor korte tijd) Spaanse hoofdkwartier van de Tempeliers bezocht wat eigenlijk een groot kasteel is. Om het toerisme in Ponferrada te trekken ademt alles in de stad “Tempeliers” uit. Ponferrada is tegelijkertijd de laatste grotere plaats op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella en telt zo’n 67.000 inwoners. Het geeft ook aan dat mijn wandeling al behoorlijk is gevorderd. Na de wandeling vandaag naar Villafranca del Bierzo moet er nog 187km gewandeld worden. Verdeeld over 8 dagen.
Pak je de kaart van Noord-Spanje erbij dan geeft het een mooi beeld (en enig gevoel van trots) dat inmiddels meer dan drie kwart te voet is afgelegd. En vandaag begon de tocht over het 600km punt al vroeg. Om zes uur liep ik de eerste meters met een stijve kuit en gevoelige voeten. Dat verdwijnt langzaam maar van een ontspannen natuurlijke beweging is geen sprake meer. Soepel wandelen is verworden tot stevig harken, wat het uiteraard niet makkelijker maakt.
Maar het was een heerlijke dag. Vroeg beginnen is ook de warmte vermijden. Om zes uur was het “slechts” 18°C. Vandaag is het net als gisteren 33°C geworden. Aangezien de zon fel is, is schaduw heel fijn en zo af en toe kwam ik heerlijke plekjes tegen om af te koelen. Niet om te zwemmen zoals gisteren, maar bijvoorbeeld om heerlijk te loungen met een vers gemaakte smoothie en een buitengewoon lekker 2e ontbijt. Langs de route stond uit het niets in het bos een keurige foodcaravan met enkel verse en biologische producten. Een feestje! Wat de dag verder ook zou brengen, deze foodcaravan heeft mijn dag helemaal goed gemaakt. En op dat punt ook ongeveer halverwege de wandeling van vandaag. Een groot deel heb ik met Hernan gewandeld. Onderweg veel kersen uit de bomen geplukt en steeds meer puffend onder de verzengende hitte van een brandende zon. En op die manier al om 11:30 in Villafranca del Bierzo waar ik mij heb verwend met een privé kamer met badkamer. Even geen gesnurk, genies en vooral gehoest om me heen. Heel veel pelgrims hoesten inmiddels heel veel. Iedereen is moe, behoudens die pelgrims die in León zijn gestart. Het wordt ook steeds drukker op de route met “verse” pelgrims en Camino toeristen en vanaf zaterdag zal dat in Sarria explosief toenemen. De laatste plaats (13.000 inwoners) die recht geeft op het Compostolaat.
Morgen een pittige dag voor de boeg naar O Cebreiro. Met 28km wandelen waarvan in de laatste 8km 800 meter moet worden geklommen. En kans op onweer vanaf de middag. Vroeg opstaan dus. Buen Camino!
