Een paar weken terug verscheen de podcast Van het gebaande Padcast. Deze podcast verliep niet zoals plan, maar de opbrengst was puur, rauw en eerlijk. En aan het einde van de podcast viel de term verstillen. Verstillen op de Camino naar Santiago de Compostella. Louter toeval dat de podcast die ik een week later mocht meemaken ging over de kracht van verstillen. Hoe kun je deze kracht inzetten tijdens het faciliteren van sessies?
Tijdens deze aflevering van De Facilitator Podcast van Jeroen Blijsie ga ik hier verder op in. Kan je het kort laten ervaren als luisteraar en geef ik een voorbeeld van een werkvorm die superkrachtig is om in een sessie te gebruiken. En ja, ook de Camino komt als een mooi bruggetje voorbij en de fases die je doorloopt. Waarbij vooral de laatste fase linkt aan de kracht van verstillen.
Ik dacht dat de eerste podcast die ik zou meemaken er eentje zou zijn van Jeroen Blijsie. Maker van de facilitator podcast. Deze staat echter voor vrijdag 4 april op de planning. Kort nadat ik gevraagd werd om hieraan bij te dragen belde Coen Bavinck me voor een andere podcast. Die Van het gebaande Padcast.
De podcast met mij is net 10 minuten onderweg als mijn telefoon gaat. Het ziekenhuis belt. Met heftig nieuws. Mijn heup moet vervangen worden. Het is even slikken, maar ik wil doorgaan met de podcast. Wat volgde was een indringend gesprek over gezondheid, de Camino naar Santiago de Compostella, assetmanagement, het basisinkomen, faciliteren binnen LEF en uiteindelijk over wat er nodig is om moedige keuzes te maken.
De podcast was gepland als een interessant (maar best analytische) gesprek over hoe je assetmanagement technieken kunt inzetten om moedige beslissingen te nemen die altijd opkomen bij innovaties. Maar het werd veel persoonlijker. En echter.
Foto: Coen Bavinck
Een mooie eerste ervaring die bovendien heel leuk was om mee te maken. Soms zoeken naar woorden en op andere momenten kwamen ze vanzelf. Van het gebaande Padcast: Luister je mee?
Flow! Werk ik vanuit flow? Die vraag heb ik mijzelf dit jaar gesteld tijdens mijn tweede Camino wandeling. Een lange wandeling van reflectie en bezinning. Ik ervaar veel plezier in wat ik in 2019 heb mogen en kunnen doen. Onzekerheden zijn voor een groot deel omgezet in ontspannen overzien. De energie die ik kan voelen tijdens en na het geven van een assetmanagement training is enorm. De verandering en openstelling die ik bij personen heb gezien na een training communicatie was hartverwarmend. De drive om elke “faciliteer klus” tot een mooi en goed einde te brengen was groot. De opbrengsten van trajecten risicomanagement qua kennis, inzicht en potentiële verbeteringen die aan het licht kwamen blijven zeer waardevol. De dialogen en leerinterventies die ik zelf heb mogen meemaken waren natuurlijk best wel eens pittig en confronterend. Gelukkig heb ik ook dat volledig kunnen omarmen.
JA!
Jazeker, 2019 kende hier en daar wat schuurmomenten. En ik ervoer soms lichte stress of ik de hoeveelheid werk wel kon bolwerken. Tegelijkertijd heb ik niet de ervaring gehad te weinig tijd te hebben. Mijn hoofd kan nog wel eens een loopje nemen met de waarheid. Bijna altijd voelde ik plezier en bezieling als ik ergens naar toe ging of aan een nieuwe klus begon. Het antwoord op de beginvraag is dan ook volmondig JA!
2020
Een voornemen voor 2020 is dan ook snel gemaakt. In flow blijven. Het eerste kwartaal van 2020 is al goed gevuld met leuke opdrachten en sessies. Allen in het teken van veranderen, ontwikkelen, leren en toepassen. Dankbaarheid is een gevoel dat continu aanwezig is. Over wat is geweest en over wat nog gaat komen. Ik wens iedereen een mooi en inspirerend 2020 toe en vooral dat je kan werken vanuit flow. Fijne feestdagen!
