Iets voor 5 uur in de ochtend stond ik op Schiphol met backpack en heel veel zin. Niet veel later bij de gate en het wachten kan beginnen. Boring in plaats van boarding. Maar zoals dat gaat, uiteindelijk zit je in het vliegtuig. Links van mij een Portugese meneer, die wonderwel nagenoeg de hele vlucht heeft zitten slapen. Rechts van mij zat Linda uit Perth. En wij hebben nagenoeg de hele vlucht diepe gesprekken gevoerd. Een goed begin van mijn 2e Camino editie. Eenmaal in Porto hebben we afscheid van elkaar genomen op het vliegveld met het nemen van een selfie en de beste wensen voor alles wat komen gaat.
Op naar de Metro. Je kunt een kaartje kopen in een automaat. Het systeem lijkt veel op het OV kaart systeem in Nederland met dit verschil dat je elke rit moet “activeren” door een check-in bij een daarvoor bestemde paal. De metrokaart zelf is eenvoudig waardoor ik besloot direct naar de kathedraal van Porto te gaan om mijn “credential del perigrino” te halen. Deze heb ik nodig om gebruik te kunnen maken van herbergen onderweg. Om naar de kathedraal te gaan is het dichtsbijzijnde metrostation São Bento. in de metro kwam ik een eerste medepelgrim tegen. Uit Amerika (Boston) en jetlagged. Wie weet kom ik haar onderweg weer tegen. Ik voel me blij en zit met een glimlach op mijn gezicht. Wat fijn dat dit weer kan.
Ik besluit om nog niet naar mijn gereserveerde kamer te gaan maar nu ik toch bij de kathedraal ben eerst wat sightseeing te doen. Zo struin ik wat door de kathedraal, maak wat kunstfoto’s en verwonder mij over de pelgrims die voorbij komen op het plein voor de kathedraal. Door brede en smalle straatjes struin ik naar de rivier Rio Douro. Oude en vervallen gebouwen wisselen zich af met nostalgische en zelfs idyllische plekjes en huizen. Porto is mooi! Talloze smalle straatjes met dito eettentjes.
Na het maken van wat mooie plaatjes zoek ik mijn kamer op in Bonfim. Een nette kamer. Weliswaar aan een drukke weg gelegen, maar met de luiken dicht heeft dat weinig tot geen overlast. Ik kan dus een powernap doen want de afgelopen nacht was niet de beste. Maar eerst een heerlijke douche. Sightseeing is in Porto een behoorlijke inspanning. De leuke smalle straatjes lopen omhoog en omlaag. Maar vanaf Rio Douro is het een behoorlijke klim met vele trappen naar de plek waar ik moet zijn. Echte kuitenbijters.
Wilde ik de aankomstdag rustig aan doen? Inmiddels heb ik er toch alweer 20 km opzitten. Een mooie generale.
Na de powernap ben ik natuurlijk nog terug naar het centrum gegaan. Om te eten bijvoorbeeld. Maar ook omdat ik mijn zinnen heb gezet op een boekwinkel alias bibliotheek de Livraria Lello. Hier heeft schrijfster J.K. Rowling deels haar inspiratie vandaan voor de Harry Potter reeks toen zij begin jaren negentig Engelse les gaf in Porto. Bij aankomst trof ik echter een rij aan van c.a. 150 meter. Tja, dat heb ik er gewoon niet voor over. Verkeerde moment, jammer! Ik moet het doen met de foto’s op internet.
Anyway. Nog wat meer sightseeing gedaan. Een salada de casa gegeten wat zwaar tegenviel en een Portugese specialiteit “francesinha” waar ik nog niet over uit ben. Het grote glas rode wijn was heerlijk en ik voelde mij bij het opstaan meteen rozig. Wat fijn om dan buiten te zijn.
Deze Camino loop ik ook als een reflectie op de afgelopen periode en de periode die komen gaat.
Een vraag die mij gaat bezighouden luidt: “Hoe kan wandelen en assetmanagement met elkaar geïntegreerd worden?” Een werkvorm die ik nu al vaak inzet is de silent walk aan het einde van bijvoorbeeld een training of bij het faciliteren van een sessie. De ervaring leert dat deze vorm de deelnemers echt heel veel brengt. Is er een next level om werk en “ontspanning” met elkaar te combineren om het brein maximaal te laten renderen? Wie weet verzin ik iets nieuws 😉
Morgenochtend sla ik het eerste stuk over op weg naar Vila do Conde. De eerste kilometers voeren langs drukke wegen en staan bekend als gevaarlijk en saai. Ik reis dan ook met de metro naar halte Mercado en vandaar loop ik naar de kust om vervolgens de route met de gele pijlen te vervolgen.
Vanavond op tijd slapen. De afgelopen nacht was kort en ik wil fris aan de volgende dag beginnen.
Bom Caminho!
