Vandaag voorbij Padron, ergens aan een provinciale weg in een net pension op een verkeerde lokatie. De wandeling van vandaag qua route? Die was niet bijzonder, uitgezonderd van wat mooie stukken groen bos zoals je dat alleen hebt in Galicië. Na mijn blog in Caldas de Reis hield de dag niet op. Een heerlijke middag die overging in een nog fijnere avond. Met nieuwe ontmoetingen, fijne gesprekken én een heet water bron!
Ik kreeg een appje van Lena. We kennen elkaar van de Camino Frances vorig jaar. Uit mijn hoofd ontmoette ik haar in Hornillos del Camino. Ze schreef in haar bericht dat ze binnen een uurtje in Caldas de Reis zou zijn. Hoe leuk is het om eigenlijk een onverwacht weerzien te beleven.
Maar er waren meer ontmoetingen. De Duitse Helena liep mij tegen het lijf. Ik ontmoette haar in Carreço. Helena is een leuke en lieve vrouw. Zeer sociaal en aardig. We zijn in de avond gaan eten samen met nog twee Duitse vrouwen die ik nog niet eerder had ontmoet, Caro en Julia. Ook beide harstikke leuk en aardig. We hebben mooie gesprekken gevoerd met elkaar. Veelal in het Engels en soms een beetje Duits. Het eten was goed – en veel – en zo verstreken er wel een paar uurtjes. Lena was er ook, maar zat met een paar vrienden elders aan een tafel. Ik kreeg nog bezoek van een libelle. Deze ging op mijn schouder zitten totdat ik deze na een minuutje er vanaf jaagde. Ieder dier heeft een spirituele betekenis. De libelle dus ook. Een willekeurige website geeft een korte uitleg.
Libelle
De Libel wordt geassocieerd met Licht, Transformatie en Persoonlijke Groei. Als je Libellen vaak ziet, ben je geroepen om naar binnen te kijken en te zien welke gebieden je eventueel kunt verbeteren, en wat je kunt laten vervallen om meer Licht en Vrijheid in je leven te brengen. De Libel “symboliseert” een Grote Transformatie en Persoonlijke Groei en nodigt je uit om in je Emoties te duiken voor een beter begrip van jezelf en je Persoonlijke Reis.
Libellen veranderen snel van richting en lijken schijnbaar zonder enige moeite te vliegen. We kunnen dus Aanpassingsvermogen, Luchtigheid en Flexibiliteit van dit vriendelijke wezen leren. Het zien van Libellen kan vaak ook wijzen op een Grote Metamorfose die in je leven opkomt. Besteed aandacht aan de Dieren en Tekens om je heen, vooral als je Libellen ziet, probeert het Universum je vaak Krachtige lessen te leren.
Toen we wilden vetrekken om naar een heet water bron te gaan, iets waar Caldas om bekend staat, is Lena ook mee gegaan. Het was een idee van Caro om in ieder geval de bron te laten zien. Ik wist het niet. De heet water bron was een mooi fenomeen. Je kon er gewoon in. Een aantal mensen (locals) deden dat ook. En ik? Met de benen over de rand en de voeten op de bodem. Het was een fijne ervaring voor het slapen gaan.
Ik kwam met lopen vandaag wat moeilijk op gang. Het kostte was moeite. Het was dan ook fijn om Julia en Caro tegen te komen onderweg. Ze lopen net wat langzamer en dat vond ik vandaag prima. We hebben wederom mooie gesprekken gevoerd en na verloop van tijd kwamen we ook Helena weer tegen. In Padrón hebben we geluncht en na wat wikken en wegen heb ik besloten om toch nog een stukje door te lopen. Helena ging verder en dat trok mij eigenlijk over de streep. Ik vond het fijn. Voelde mij ook steeds beter en sterker worden naarmate de dag vorderde. Met Helena nog wat mooie inzichten gekregen. Zij benoemde het feit dat ze zoveel lieve en mooie mensen was tegengekomen en dat ze daardoor verrast was. Ik vroeg haar wat dat volgens haar betekende?
Ik geloof namelijk dat wat je als mens in anderen ziet en waardeert, dit vooral een spiegel is naar jezelf. Zie je veel aardige mensen, dan is dat omdat je dat zelf bent. Zijn mensen behulpzaam, dan is dat omdat je zelf behulpzaam bent. Sta je open voor anderen, dan staan anderen open voor jou. Je ziet en krijgt wat je uitzend. Niet vanuit het hoofd, maar vanuit het hart. En dat deed mij ook beseffen waarom ik juist gisteren weer een diepere connectie kon maken tijdens en na het eten. Omdat ik zelf de eerste week nog niet echt was geland in dit avontuur. Ik zat nog veel in mijn hoofd. De verschijnselen van uitdrogen, pijntjes en de behoefte om snel door te lopen zijn verdwenen. Er is meer rust. En meer zachtheid. Het hoeft niet snel want in Santiago kom ik toch wel.
En misschien niet verwonderlijk, maar vandaag ben ik voor het eerst de snelle Engelse zussen niet meer tegen gekomen. Ook lieve meiden, maar een andere energie. Ik voel mij sinds gisteren middag weer een beetje thuis. Als Pelgrim, onderweg naar Santiago. Nog 16 kilometer.
Buen Camino!
