Pittige dag naar Caldas de Reis. Het was warm, maar toch ook een beetje naïef. Ik had namelijk wel water in Pontevedra gekocht, maar te weinig. Ik transpireren vrij gemakkelijk bij lichamelijke inspanning, zeker bij stevig doorstappen en 8 a 9 kilo op de rug.
Het was bewolkt en nagenoeg windstil vandaag. In ieder geval tijdens de wandeling. Koud is het niet. En het blijft warm en droog. Mijn besluit om de regenbroek thuis te laten pakt goed uit. Maar wat een andere setting qua pelgrims. De centrale- en kustroute zijn inmiddels samengevoegd tot één. Tel daarbij op de mensen die de laatste 100 kilometer lopen vanuit Valença plus de vele schoolklassen en je loopt op een dag als vandaag nooit alleen. Ja, er zijn bekende gezichten, maar nog veel meer nieuwe. Het geeft wel sfeer en ik ben niet in die staat dat je liever geen mensen om je heen hebt.
Dat was vorig jaar in de laatste week heel erg het geval. Iets wat de meeste pelgrims ervaren na vier weken lopen. Zelf kon ik ook wat sfeer maken bij het passeren van een flinke schoolklas. “Buen Camino!” Een aantal wenste hetzelfde terug. Nogmaals, maar nu luider en de handen in de lucht: “Buen Camino!” De hele klas was alert en in koor dezelfde wensen. En toen nog even juichen en de hele klas deed mee. Een grappig moment.
Het wandelen ging goed, maar als in stopte voelde ik de vermoeidheid. De wandeling zelf was niet bijster bijzonder, behalve dat Galicië wordt doorkruist en Galicië is de laatste jaren erg bekend om de lekkere wijnen die er vandaan komen. Wit en rood. Ik liep langs, tussen en onder de wijnranken. De druiven waren nog niet rijp voor oogst en nog wat zuur. Maar ze zijn dan ook bedoeld voor wijn en niet voor consumptie.
Sommige pelgrims blijf je tegenkomen. Of je nu wilt of niet. In mijn geval de Engelse zussen. Ik heb geluisterd naar de persoonlijke verhalen. Dat was prima. Eenmaal in Caldes de Reis had ik snel een bed in een herberg. Een douche was mijn eerste behoefte. Toen eten en drinken. Op het terrasje voelde ik mijn bovenbenen enorm. Stijf en pijnlijk. Een droge mond en weinig smaak. Verschijnselen van uitdroging. Ik heb wel goed gegeten en alvast iets gedronken. Daarna een supermarkt gezocht en daar twee blikjes Aquarius hydraterende sportdrank gehaald en twee 1,5 liter flessen water. Het eerste uur iedere tien minuten water drinken (een kopje), nadat ik eerst een blikje had leeggedronken. Verder liggen en vooral niet druk doen om niet te transpireren. Nu zit ik in een schaduwrijk parkje. Drinken en dit blog schrijven. Ik voel mijn benen nog steeds, maar al een stukje minder. Nog even volhouden.
Grote kans dat een vriendin van vorig jaar vandaag ook in Caldas de Reis zal zijn. En zo niet, dan zien we elkaar zeker vrijdag in Santiago. Nog maar 42 kilometer.
Buen Camino!
