Pontevedra

Ik kon wat uitslapen vanmorgen. De kamer was door de rolluiken stikdonker. Op naar Pontevedra. Met de trein dus, zoals ik al had geregeld gisteren in Vigo. Op het station een ontbijtje genuttigd, maar dat viel eigenlijk niet zo goed. Na een uurtje was ik wat misselijk. De treinreis zelf duurde slechts een kwartier. De helft van de tijd door donkere tunnels. De stations zijn wel erg proper. Het lijken wel vliegvelden. Zelfs mijn rugtas moest door de scanner. Je wordt alleen toegelaten tot de perrons als de trein er is en je krijgt een vaste plaats aangewezen. Nu is dat laatste niet zo vreemd bij hoge snelheid treinen. Ik vind het eigenlijk wel weer leuk om mee te maken.

Mijn hotel ligt vlak bij het station. Het is tevens langs de Camino route en vanaf het terras zie ik veel pelgrims langs komen. Dat voelt eigenlijk wel fijn. Tot dusver was de route redelijk eenzaam. Los van of ik daar zelf voor kies.

Het voelt wat emotioneel vandaag allemaal. Zeker nadat ik op YouTube een filmpje keek over de Camino Frances van boven (de route van vorig jaar). Dan voel ik de tranen wel komen. Bijzonder dat dat zo diep zit. Vooralsnog beleef ik deze Camino heel anders. Minder intens en meer op routine. Maar ik ben ook pas een week onderweg en Santiago zal vrijdag al worden bereikt. Voor de liefhebber heb ik het filmpje hier staan.

Camino Frances

Pontevedra is echt de moeite van een bezoek waard. Het is een mooie ruime stad die goed wordt onderhouden. Er heerst een fijne sfeer met de enorme diversiteit aan terrasjes. Ook de Basílica de Santa María a Maior is echt de moeite. Net als de kleinere Capela da Peregrina waar je tevens een stempel in je pelgrimspaspoort kan laten zetten.

Een bijna dagelijkse routine is zorgen voor schone kleren. Schoon is relatief. Wassen doe je meestal met de hand. Met koud water, een beetje shampoo en heel veel uitspoelen. Omdat ik vandaag vroeg was heb ik de vuile en “schone” was eens in een wasserette gewassen en lekker uitgehangen. Super fris allemaal. Ondanks de momenten van misselijkheid vermaak ik mij wel op deze rustdag. Hoewel ik vandaag op moment van schrijven al wel 12 kilometer heb gelopen. En er zal nog wel wat bijkomen.

Morgen wandel ik in 25 kilometer van Pontevedra naar Caldas de Reis. Santiago is niet ver meer. Ongeveer 70 kilometer. Jemig, wat wil ik daar nu graag naartoe. En dat uitspreken en doorvoelen maakt de ogen alweer wat vochtig.

Buen Camino!

Basílica de Santa María a Maior