LEAM

Op de klimaattop in Dubai gaan de handen op elkaar voor meer duurzame energie aldus de NOS vandaag. Er lijkt een bereidheid om de wereldwijde productie van hernieuwbare energie te verdrievoudigen in 2030. Dat is goed nieuws. Maar niet zaligmakend.

Laten we aannemen dat ook Nederland – al dan niet onder druk van de EU – het aandeel duurzame energie ook wil verdrievoudigen. Wat zou dat betekenen?

Een antwoord daarop vraagt een beschouwing van CBS-cijfers.

Energieverbuik Nederland

In 2022 is het totaal energieverbruik in Nederland iets minder dan het niveau van 1990. Dat is een knappe prestatie. Een kleine kanttekening is dat dit vooral wordt veroorzaakt door minder gasverbruik in 2022 door prijsontwikkeling en uitzonderlijk warm weer. Verder valt op dat het totale gemiddelde energieverbruik relatief constant is gebleven rond de 3150 PJ. (c.a. 875000 GWh).

Het aandeel duurzame energie voor Nederland is de laatste jaren flink gestegen. In 2022 bedroeg deze 14%

Als Nederland zou willen verdrievoudigen betekent dat dus grofweg drie keer meer zonnepanelen en windmolens erbij plaatsten binnen een tijdsbestek van 7 jaar. Plus de vernieuwing van het aandeel hernieuwbaar dat het einde van de levensduur bereikt. Want hoe hernieuwbaar de energie ook is, elke 20 tot 30 jaar moet het worden vervangen. Wat de uitbreiding van hernieuwbaar met het landschap doet laat zich raden. Vermoedelijk zijn er geen plekken van uitzicht meer in Nederland waar je geen windmolen of zonnepaneel kan spotten.

Volledig hernieuwbaar

De hele samenleving op hernieuwbare energie laten draaien zou betekenen dat er 7x meer hernieuwbare energie bijkomt. Echter ben je er dan nog niet. Een ander nadeel is dat er een enorme fluctuatie in aanbod is voor hernieuwbare energie. Een piekdag in het late voorjaar t.o.v. een grijze grauwe dag aan het begin van de winter of een dag met veel wind ten opzichte van nagenoeg windstil. Elke dag is de energieopbrengst anders. Een factor 30 verschil in aanbod is niet overdreven, zeker over de seizoenen bezien. Dat brengt interessante keuzes met zich mee. Bijvoorbeeld over de mate van beschikbaarheid van het energieaanbod. Kan en mag dat omlaag en hoeveel? Het opslaan van hernieuwbare energie is de grote uitdaging.

De afhankelijkheid van energie wordt ook beperkt door verspilling tegen te gaan omdat heel veel opgewekte energie wordt verspeeld. Het tegengaan van verspilling betekent minder vraag naar energie, minder grondstoffengebruik en minder afval.

Om als samenleving geheel op hernieuwbare energie te draaien is gelukkig geen doel. CO₂ neutraal betekent dat de uitstoot in balans is met de opname ervan. De opname van CO₂ kan vergoot worden door herstel van natuur en daarmee biodiversiteit. Waardoor wederom weer nieuwe keuzes gemaakt moeten worden. Want hoeveel hernieuwbare energie is gerechtvaardigd zonder dat dit ten kosten gaat van de natuur en het herstel daarvan? Het antwoord daartoe is meerledig, doch de belangrijkste component is de bereidheid ons gedrag ten aanzien van ons verbruik te herzien op basis van wat werkelijk belangrijk is.

Wat werkelijk belangrijk is kan worden gevat als waarden in een afwegingskader. En laten we nu juist dat instrument gebruiken bij assetmanagementbeslissingen! Of dit de juiste waarden zijn zal de toekomst moeten uitwijzen.